Mew

Neen, er komt toch maar geen recensie van Franz Ferdinand's You Could Have It So Much Better, maar wel eentje van een veel betere plaat. Ik was na jaren zoeken het bestaan ervan bijna vergeten, maar toen ik in de Bilbo in Leuven die roze letters en de vrouwelijke toreador zag, wist ik het weer. Frengers! (Not Quite Friends, But Not Quite Strangers)

Dit was de cd die ik een jaar of 2 geleden had uitgeroepen tot de beste cd ooit, en toen ik het schijfje in mijn stereo stak, wist ik ook meteen weer waarom er in deze tijd van gratis - weliswaar illegale - muziekdownloads, toch nog steeds mensen zijn die hun cd's liever kopen. Dit klonk gewoonweg nog tien keer beter dan de gedigitaliseerde versie!

Alles aan deze plaat klopt gewoon: relatief veel variatie zonder echt van de stijl af te wijken, de opbouw naar de climax in sommige van de nummers (She Spider, Comforting Sounds), de teksten, de complexiteit van sommige riffs (156), de breekbare stemmen, de opeenvolging van de nummers, en nog zoveel meer.

Deze plaat mag dan (nog) geen klassieker zijn, toch raad ik iedereen aan om zich deze cd aan te schaffen. Meer zelfs, omdat ik vind dat iedereen Mew moet leren kennen, wil ik mijn cd aan iedereen die dat wenst uitlenen. (Daarna koopt u hem zelf wel!)

Enkele weken geleden bracht Mew trouwens een tweede plaat uit: And The Glass Handed Kites. Deze keer zal ik mij echter niet tevreden stellen met maanden zoeken, maar zal ik eventjes lief kijken naar mijn papa, zijn creditcard lenen, en de cd gewoon online bestellen!

Actie!

Na alweer enkele maanden stilte, heb ik beslist om hier nu toch echt eens werk van te maken. Mijn probleem was al die tijd, dat ik niet wist wat ik met deze ene pagina op dat grote wereldwijde web moest aanvangen. Moest ik een fotoblog maken, een politiek blog (weinig waarschijnlijk, daar politiek me niet echt interesseert), een muziekblog, of moest ik gewoon bloggen over de onwaarschijnlijke dingen die ik meemaak?

Welnu, ik heb beslist me daar allemaal niets meer van aan te trekken, en te posten waar ik op dat ogenblik zin in heb. Vandaag een foto, morgen misschien een besprekinkje van "You Could Have It So Much Better". (Misschien ook niet, omdat ik er niet veel meer over weet te zeggen dan dat het een fantastische plaat is, en ik niet kan wachten tot 27 oktober.)

Maar updates komen er! Beloofd! Ik heb foto's in een rijtje staan, dus zelfs als ik morgen niet weet wat schrijven, kan ik jullie nog altijd een foto tonen. Deze foto is trouwens een foto van het standbeeld dat voor Schloss Charlottenburg in Berlijn staat. En ik ben er wel fier op, al zeg ik het zelf.