Bedelaars & Rubens

Vandaag was ik op schoolreis in Rijsel. Echt een interessante stad: veel winkels, mooie gebouwen en (in het kader van Lille 2004) mooie kunstwerken (vb. het omgekeerde bos op La place Charles de Gaule en het roze station).
Maar toch was er één iets dat echt vervelend was: bedelaars.
Ze zaten echt overal. De ene waren al wat vervelender dan de andere, maar één vrouw sloeg echt alle records.
Samen met enkele klasgenoten zat ik op een terrasje rustig wat te eten. Opeens komt een oude vrouw met een kartonnetje in haar hand op ons afgelopen. Ze zei dat ze geld wou, maar dat wou geen van ons zes haar dat geven. Toch bleef ze staan, en om van haar af te raken gaf één van m'n klasgenoten haar uiteindelijk een boterham. Maar dat moest de vrouw niet hebben... Nee... Geld wou ze. Dat bewijst volgens mij toch wel dat veel bedelaars doen alsof.
Wat ik wel kan appreciëren zijn straatmuzikanten. Die doen tenminste nog iets voor hun geld. Zo waren er in één van de winkelstraten twee jonge mannen (waarschijnlijk studenten) gitaar aan het spelen. (En eigenlijk waren ze niet eens echt aan het bedelen, maar cd's aan het verkopen.) Verder stond er in een nogal smal straatje tussen 2 FNAC's in iemand viool te spelen... Echt prachtig. Ik zou zeker nog wat langer geluisterd hebben, moesten m'n klasgenoten dat ook gewild hebben.

En naast het feit dat bedelaars vervelend zijn, heb ik in Rijsel ook nog geleerd dat ik schilderijen van Rubens absoluut niet mooi vind. Op vele van de schilderijen klopten de verhoudingen niet (vooral met benen leek hij moeilijkheden te hebben), de dieren waren steeds nogal vreemd (paarden met een metaalachtige glans, een koe met een kop die op de kop van een hond leek,...) en op zeker een vierde van de schilderijen stond er een vrouw in haar borst te knijpen. En nee, ik zou het zeker niet beter kunnen, maar er zijn toch echt wel veel schilders die 1000x beter kunnen schilderen dan hij. Jan van Eyck bijvoorbeeld... Dat was pas een kunstenaar.