Idlewild-belofte

Na mijn uitgebreide Green Day-adoratie die in mijn blogloze periode terug was opgeflakkerd, is het nu weer de beurt aan Idlewild. De arrogante Schotse pseudo-intellectuelen die na drie geniale platen beslisten dat harde muziek (door velen punk genaamd, ik ga niet akkoord) toch niet hun ding was, hebben sinds gisteren een nieuw album uit.

Ik zal ervoor proberen te zorgen dat hier een dezer dagen een uitgebreide bespreking van dat album, Warnings/Promises genaamd, te vinden zal zijn. Ik beloof echter niets, want belofte maakt schuld. (En mij kennende kan "een dezer dagen" evengoed "volgende maand" betekenen, maar dat zal ik uiteraard proberen te vermijden.)