Morrissey - You Are The Quarry

Na lang wachten eindelijk nog eens een update. Niet dat ik geen tijd had... Neen, ik wist gewoon niet waarover ik moest schrijven. En dat is in een tijd van onthoofdingen, extreem rechts overwinningen en het proces Dutroux eigenlijk nogal vreemd. Het is niet zo dat ik over die onderwerpen geen mening heb, maar er zijn al honderden blogs die deze onderwerpen behandelen, en de mening van een 17 jarig meisje kan waarschijnlijk toch maar bitter weinig mensen boeien. En eerlijk gezegd ben zelfs ik het al beu om over deze zaken te lezen.

Aan wat m'n update dan wel gewijd zal worden, is Morrissey. Enkele weken geleden kocht ik z'n nieuwe album You Are The Quarry, en ik moet zeggen, ik was diep onder de indruk. Ik had eigenlijk nog niet veel van z'n solowerk gehoord, maar mijn redenering was dat muziek van het Smiths-brein wel goed MOEST zijn... En ik kreeg gelijk.
het eerste nummer America, You Are Not The World trekt al meteen ieders aandacht met zinnen als “America, your head’s too big” en “where the President is never black, female or gay”. Verder bestaat de plaat uit enkele nummers die heel sterk aan The Smiths doen herinneren. Ik denk hierbij vooral aan How Could You Possibly Know How I Feel?, I Have Forgiven Jesus en Come Back To Camden. Ook de single Irish Blood, English Hearts en The First Of The Gang To Die zijn klassenummers. Ze zijn ietwat sneller dan de rest van de plaat, en ik kan het meezingen ervan ongmogelijk laten.
Mijn conclusie? Deze plaat blijft zeker nog enkele weken in m'n cd-speler, maar zal uiteindelijk toch moeten onderdoen voor m'n collectie Smiths-albums.